jueves, 4 de febrero de 2016

TOCHADAS


Dacuandu, la xente fala ya fala ensin decatase de si nun tarán faciéndolo más de lo debío. Escribo esto porque hai del.los días, tando nun chigre viendo cómo cuatru paisanos echaban la partida al dominó, ún d’ el.los fartóuse polo visto d’ escuitar a outru, que miraba y sentaba a la sua mandrecha, ya nun cal.laba de dicir que si mata con esta ou cona outra, que si xugaras aquel.la, agora nun te pasaba lo de más p’ al.lá ya cousas asumiadas. El paisanu de la partida pegóu un puñazu enriba la mesa, miróulo a tientas ya, ensin dicir esta bouca ía mía, l.levantóuse, arimóuse al mostrador, pagóu lo que se debía ya salíu del chigre reburdiando daqué so la xente que nun sabía ver, oyir ya cal.lar cuandu taba atendiendo al xuegu de los outros.

Ïa verdá qu’ hai abondos d’ estos en tolos chigres ou polos bares ya tabiernas de la nuesa patria querida, bien enforma de xente que nun ía pa saber mordese la l.lingua ou apartase, si nun-y gusta lo que ta viendo. Pero non, tien que tar tocándo-ys los tolanos a los que disfrutan d’ un par de horas tranquilos ya ensin metese con naide.

Esta triba de personas nun se dan namás nos chigres polas partidas, na non, tamién los hai que falan ya falan de política como si foran los amos del cotarru ya conocieran tolos requexos d’ un pautu ente partíos políticos. Esi mesmu día, en marchando’l paisanu, dalguién dixo, como si fora ’l mesmu Papa falando a los sous feligreses, que nun yera d’ estrañar lo d’ aquel babayu (chamóulu asina, a mí nun  me metáis, eh), qu’ escapaba porque sabía que diba perder, que nun tenía nin idega de xugar ya qu’ amás que qué se podía esperar d’ él, qu’ andaba cuntando siempres que yera votante de tal partíu. D’ ahí n’ adelantre, l’ alderique qu’ entamóu centróuse na política ya nos pautos, en Rajoy y Sánchez, en Rivera ya n’ Iglesias. ¡Mialma, lo que surdía d’ aquel.las boconas!

Entós, acoldéime nuna esquina de la barra ya, adulces, fui perdiendo adréi l’ oyíu pa nun escuitalos mentantu qu’ una vozuca, esa qu' apaez na mia tiesta de xemes en cuandu, me xuxuriaba dalgo asina comu que cuandu las barbas del vecín veas pelar, vei poniendo las tuyas a remueyu. Ía verdá, asentí pante mí, y díxeme mui acertadamente que nun diba xulgar nada de lo que falaran ya dixeran estos días los partíos políticos, darréu que, a la vista de lo que taba escuitando al.lí, nun m’ apetecía un res asemeyame a el.los pa nada.

¡Cuántas tochadas escribiré you!

Darréu, salí escopetáu pa casa, pero, anantes d’ acabar d’ escribir esto, outra entruga colóuseme una tiesta: ¿ya a mí qué más me da? Voi siguir cuntando lo que me pete. A fin de cuentas, muitas más barbaridades dicen los políticos ya tampocu nun-ys pasa nada.

 

Bono, que sigan disfrutando del día,magar siempres cola sorrisa presente.

1 comentario:

  1. Faes bien, nin. Ellos dicen tochada tras tochada, así tu tals capacitau pa dicir lo que te pete. ¡ Ah ! Prestome abondo ver nel to escrito la palabra "tolanos" pues acuantayá non la sentí nin la vi escrita.
    Gayoleru

    ResponderEliminar